Ulica Podporucznik Emilii Gierczak w Kołobrzegu

---

Historia

Ulica, o której mowa, powstała po roku 1255 jako część procesu lokacji miasta przez Barnima I. W swoich początkach była ona znacznie krótsza, mając za zadanie łączyć mury miejskie z rynkiem. W XIV wieku, po osuszeniu prawego brzegu Parsęty, region ten uległ powiększeniu, co skutkowało przedłużeniem ulicy aż do brzegu rzeki. Wówczas przy wylocie ulicy zbudowano furtę wodną, a drewniane budynki zaczęły ustępować miejsca murowanym konstrukcjom. W I połowie XV wieku wzniesiono gotycką kamienicę Schlieffenów, która przetrwała do dzisiejszych czasów.

Do roku 1483 ulica nosiła nazwę Fischerstraße, co oznacza „Rybacka”, co miało związek z profesjami ludzi zamieszkujących tę okolicę, zajmujących się rybactwem. Odcinek ulicy najbliżej Parsęty tymczasowo funkcjonował pod nazwą Badstüberstraße lub Badenstraße, odnosząc się do łaźni miejskiej zlokalizowanej w tym miejscu. W 1483 roku wprowadzono nazwę Schlieffenstraße, co miało na celu upamiętnienie rodziny Schlieffenów, związanej z miejscową radą miejską.

Tragiczne wydarzenia II wojny światowej miały poważny wpływ na zabudowę miasta. W wyniku intensywnych walk, Kołobrzeg doznał ogromnych zniszczeń, tracąc około 90% swojej zabudowy. Po zakończeniu wojny nie przystąpiono do odbudowy uszkodzonych kamienic. 18 września 1948 roku miała miejsce tragedia związana z zawaleniem się jednej z kamienic, co zakończyło się śmiercią. W rezultacie większość ruin ulicy została rozebrana, a materiały budowlane, w tym cegły, wywieziono na odbudowę w głąb Polski. Zachowały się jedynie cztery budynki, w tym ruiny kamienicy Schlieffenów, która przeszła odbudowę w latach 1957-1963, oraz dwie inne kamienice i jedna oficyna znajdująca się po wschodniej stronie ulicy.

W dniu 21 maja 1970 roku, Stowarzyszenie Architektów Polskich ogłosiło wyniki konkursu na nową zabudowę Starego Miasta w Kołobrzegu. Zwycięski projekt stworzyli architekci Natan Grabi, Andrzej Katzer, Stanisław Palme i Wiesław Świtakowski. Realizacja tego projektu umożliwiła powstanie przy ulicy Gierczak dwóch czteropiętrowych bloków mieszkalnych oznaczonych numerami 12-15 oraz 16-19.

Po roku 1984 r. zespół Miastoprojekt Kołobrzeg pod przewodnictwem A. Lepczyńskiego opracował plan urbanistyczny dla wolnych działek znajdujących się na Starym Mieście. W ramach tego planu ulica Gierczak również została objęta projektowaniem, kde zrealizowano budynki w stylu postmodernistycznym, które luźno nawiązywały do historycznej zabudowy staromiejskiej. Nie zrealizowano natomiast pomysłu zlikwidowania terenu zajmowanego przez halę wystawową i tereny zielone, gdzie obecnie znajduje się Muzeum Oręża Polskiego, oraz budowy nowych kamienic na tym miejscu.

---

Oceń: Ulica Podporucznik Emilii Gierczak w Kołobrzegu

---