Egon Krenz to postać, która odgrywała znaczącą rolę w historii Niemiec. Urodził się 19 marca 1937 roku w Kołobrzegu, gdzie spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. W ciągu swojego życia stał się zauważalnym niemieckim działaczem państwowym, związanym z ruchem komunistycznym.
W szczególności, Egon Krenz był ostatnim sekretarzem generalnym Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED), co zapewniło mu miejsce w historii jako jednego z kluczowych aktorów politycznych w okresie transformacji Niemiec Wschodnich.
Życiorys
Urodził się w rodzinie związanej z krawiectwem w Kołobrzegu, znajdującym się w rejencji koszalińskiej. Jego edukacja rozpoczęła się w 1943 roku, gdy podjął naukę w szkole, jednak w 1944 roku jego rodzina musiała opuścić miasto. W latach 1953–1957 kształcił się w Instytucie Kształcenia Nauczycieli z siedzibą w Putbus na wyspie Rugia, gdzie pomyślnie zdał egzamin końcowy. W 1953 roku dołączył do młodzieżowej organizacji komunistycznej Freie Deutsche Jugend (FDJ). Dwa lata później, wykazując się charyzmą i potencjałem, stał się członkiem SED. Swoją służbę wojskową odbył w niemieckiej armii, Nationale Volksarmee, w latach 1957–1959 na Rugii.
Jego kariera w FDJ rozwijała się dynamicznie. W 1959 roku objął stanowisko sekretarza powiatowego na Rugii, a rok później w regionie Rostock. W 1961 roku osiągnął jeszcze wyższy szczebel, zostając sekretarzem Centralnej Rady FDJ. W latach 1964–1967 kontynuował naukę w Wyższej Szkole Partyjnej KC KPZR w Moskwie. Od 1967 do 1974 roku pełnił rolę sekretarza Centralnej Rady FDJ, gdzie odpowiadał za kwestie związane z agitacją i propagandą, a także nawiązywał współpracę FDJ z uczelniami. Dodatkowo w latach 1971–1974 przewodniczył organizacji pionierskiej Ernst Thälmann.
Od 1971 roku Krenz był członkiem Izby Ludowej, zasiadając w jej prezydium przez dekadę, aż do 1981 roku. W 1973 roku awansował, zostając członkiem KC SED i ciesząc się wówczas dużym zaufaniem ze strony Ericha Honeckera. W latach 1981–1984 był członkiem Rady Państwa NRD, a w 1983 roku zapewnił sobie miejsce w politbiurze oraz tytuł sekretarza KC NSPJ, co dodatkowo zwiększyło jego wpływy.
W 1989 roku, w związku z wydarzeniami w Chinach, publicznie wyraził swoje zrozumienie dla działań władz chińskich podczas masakry na placu Niebiańskiego Spokoju, zauważając, że „należało coś uczynić, w celu przywrócenia porządku”. W październiku tego samego roku, jako bezpośredni następca Honeckera, przejął odpowiedzialność za funkcje sekretarza generalnego SED oraz przewodniczącego Rady Państwa, jak również szefa Narodowej Rady Obrony. 3 grudnia 1989 roku zrezygnował ze wszystkich zajmowanych stanowisk, a w styczniu roku następnego z własnej inicjatywy został wykluczony z SED-PDS.
Z racji pełnionych funkcji, mieszkał w partyjno-rządowym osiedlu kierownictwa NRD. Po zakończeniu swojej politycznej kariery niejednokrotnie odnosił się do kwestii naruszeń praw człowieka w NRD, broniąc decyzji kierownictwa, twierdząc, że były one mniejszym złem oraz wynikiem ówczesnej sytuacji geopolitycznej. Krenz kategorycznie zaprzeczał również, aby brał udział w fałszowaniu wyborów w NRD.
W 1993 roku rozpoczął się proces przeciwko niemu, dotyczący śmierci uciekinierów na granicy wewnętrznej oraz fałszerstw wyborczych. W 1999 roku Federalny Trybunał Sprawiedliwości podtrzymał wyrok Berlinskiego Sądu Krajowego, który skazał Krenza na sześć lat więzienia. Oskarżony określił tę sprawiedliwość jako „Siegerjustiz”, co oznacza „sprawiedliwość zwycięzców”. W latach 1999–2003 odbywał karę w zakładzie penitencjarnym, a 18 grudnia 2003 roku wyszedł na wolność po tym, jak wykonanie pozostałej części kary zostało zawieszone. W 2009 roku opublikował wspomnienia zatytułowane „Gefängnis-Notizen”, co przyczyniło się do wzrostu jego popularności, jednak do aktywnej polityki już nie powrócił.
Przypisy
- Bundesstiftung zur Aufarbeitung der SED-Diktatur | Recherche | Biographische Datenbanken [online], bundesstiftung-aufarbeitung.de [dostęp 25.12.2019 r.]
- Rzeczpospolita. Egon Krenz nadzieją towarzyszy. 19.02.2009 r. [dostęp 17.01.2015 r.]
- Egon Krenz, der Honecker-Kronprinz, hat das Wort von der „Siegerjustiz” geprägt. [dostęp 16.01.2015 r.]
- NRD – Niemiecka Republika Demokratyczna. rok1989.pl. [dostęp 29.08.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Joachim Nettelbeck | Sebastian Karpiniuk | Małgorzata Bochenek | Janusz Gromek | Georg BodensteinOceń: Egon Krenz